Buca maçından sonra Çıkarsız Sevdasının hayal kırıklığıyla ağlayan,sınavlarına çalışamayan gülemeyen insanlar tanıyorum. Sinirden akan gözyaşlarıyla elini yumruk yapıp bir yerlere vurmaya yeltenen insanlar...
Sakinleşiyorlar sonra diyorlar ki kadromuz belliydi gücümüz bu kadardı ama herşeye rağmen bizi inandırmışlardı, şans da yardımcı olmuştu belki de, Orduspor haricindeki herşey o takımın ilk 2 den çıkmasını istemişti.
Sırf pis inadı yüzünden passolig kartı alıp Ankaraspor maçında takımını yine yalnız bırakmayacak olanlar ideolojilerini bir kenara bırakıp Orduspor aşkını seçmiş taraftar gruplarının karşısına geçmişlerdi.
En kötü Urfa maçıyla ilk 2 den süper lige çıkmak için deplasman parası biriktirenler vardı.
Puan kaybettikleri maçlara ve takımlara bakıyorlar sonra içlerinden derin bir yazık kelimesi.
Ama yalnız olmadıklarının farkına varıyorlar bir süre sonra, bir yerlerde bu takımı karşılıksız sevenler var az da olsa, zaten hep beraber üzülmemişler miydi bu zamana kadar ?
İnanıldığında yapılamayacak şeyin olmadığının farkında yine bu taraftar. Mucize de olsa içlerinde hep bir umut var tuttuğu takıma karşı. Kendi gibi insanlarla beraber sevinmek ve üzülmek için tek bir cümle çıkıyor ağızlardan
Play off finalinde görüşmek üzere...
#TekAskOrduspor
